Pozwól by Mroczne Proroctwo się spełniło...

Seirus

Ten dział stworzyłem z tego względu, by nie robić nowych tematów za każdym razem, jak się napisało jakiś utwór poetycki. Tutaj będzie można zamieszczać wszelkie utwory i tutaj będą one oceniane. Zapraszam więc do pisania Wink

Dragosani

Zgodnie z życzeniem Seirusa moje drugie antydzieło, zamieszczam tutaj. Co prawda temu sonetowi dalej wiele brakuje do perfekcji, ale "trening czyni mistrza". Oceniajcie, proszę.

„Być przy niej”

Być przy niej
Największym mym marzeniem
Najbardziej płomiennych pragnieniem
Czuć dotyk jej

Ciałem być przy niej
Jak obecnie sercem
W miłości mej zatopiony jestem
Czuć słodkie usta jej

Czy szczęście mi pisane?
U boku mej wybranki
Czuć smak ust mej kochanki

Czy kiedyś ją ujrzę?
Pytam się losu
On milczy jak resztki spalonego stosu

Seirus

Może być

Ocena... również 7/10...

A skoro już coś się tutaj zaczęło, to i ja nie mogę tego przegapić... a oto mój wiersz, który napisałem gdzieś tak pół roku temu na światowy dzień Ziemi...

"Ziemia"

Świat. Żyjemy na nim, jesteśmy częścią jego,
Dlaczego go niszczymy? Czyż to nasz ego?
Ziemia przecież jest największym domem Twoim,
Każdego człowieka bez wyjątku, jej, jego, moim.
Wszyscy powinniśmy pamiętać, iż będąc na niej,
Mamy wiele wspaniałych darów: gór, rzek, kniej.
Nasze jedyne życie, gdyby jej by nie było,
Zanim by się zaczęło, już by się skończyło.
Szanujmy ją więc, by żyć z nią w jedności,
Bez zanieczyszczeń i śmieci, w czystości.
Dla wszystkich istnień do życia jest potrzebna,
Trzeba wiedzieć, że Ziemia jest tylko jedna.

Avia

Bardzo ładna poezja powiem ci moja ocenka to
8.5/1o

Dragosani

Oto następny wiersz. Taki "ćwiczebny". Wymyśliłem go wczoraj w nocy. Mam nadzieję ze wśród nas nie ma zagorzałych katolików, gdyż mógłby ich urazić.

„Dziecię Nocy”

Mrok jest mym światem
Śmierci jestem bratem
Vampiria
Skosztować krwi Twej chcę
Jak wilk młodą owcę
Vampiria
Jestem prawdziwie wieczny
A także niebezpieczny
Vampiria
Pogardzam Niebem
A także Bogiem
Vampiria
W mroku uważaj na siebie
Gdyż poluję na Ciebie

Aneh

To może i ja coś swojego wstawię. Wink

"Zajrzyj "

Chciałabym cię zamknąć w nieskończoności swoich ramion,
Ustami rozbić na atomy tysiącem pocałunków.
Zamykając w dłoni nieskończoność czasu,
Który już nigdy nas nie będzie dręczył,
A stanie się przyjacielem, odmierzając czas
Z każdą sekundą zbliżając nas ku sobie,
Aż nadejdzie, luba chwila spotkania.
Gdy potem szczęśliwi pójdziem wypełnić obowiązki tego świata,
Miną szybko chwile,
I znów spragniona radości będę wypatrywać twych oczu,
„Głębi gorącego oceanu” w wyrzeźbionej Elfimi dłońmi duszy.
Znów w nich zatonę… otulona ciepłem twych ust wspominając,
mądre słowa :
„ Tak to już jest czasem. Jedyna różnica między nami i innymi kochankami polega na tym, że wiemy to, co oni próbują zignorować.
Radość zawsze mierzy się chwilami ….

Nam to musi wystarczyć .

Moja dusza, twojej duszy.

Seirus

Wiesz co Drago??... Twój wiersz nadaje się na piosenkę Very Happy

wtedy gdy ktoś kończy każdą zwrotkę, to chór męskich głosów śpiewa "Vampiria"... Very Happy

A przy okazji, to raczej żadnego katolika nawet zagorzałego (ja??), to nie obraża Wink

Po prostu kto co lubi... Razz

MURDOCH

"Vampiria" to tak prawie samo jak z piosenki Moonspella Smile

, no ale ciekawy.

Seirus

Murdoch... wiesz co... wpadłem na taki mały pomysł... Very Happy

Co myślisz o tym, żeby wiersz Dragosaniego przerobić na piosenkę?? Very Happy

Dragosani

Ej... gdzie z łapami? Obowiązują prawa autorskie Razz

Seirus

A teraz chwila na poezję Wink

Oto moje dwa wcześniejsze wiersze...

"Przyjaciel"

Idąc przed siebie, nie rozglądając się wokół,
Nie jesteś świadom, kogo masz u swego boku.
Wędrowcze! Stój! Zatrzymaj się. Zobacz,
Pewna postać idzie wraz z Tobą. Czy to rozpacz?
Nie. To nie rozpacz. To nie uwodziciel,
To osoba, którą chcesz zobaczyć. To przyjaciel.
Ze świadomością bycia koło niego,
Możesz uwierzyć w siebie samego.
Gdy będziesz chory, nie potrzebne Ci będą żadne leki,
Świadomość, iż się ma przyjaciela, wystarcza na wieki.

"Drobna rada"

Idąc przez życie własnymi drogami,
Nigdy nie przejmuj się swoimi wadami.
Czasem w życiu i na dno dojść trzeba,
By później wspinać się już tylko do nieba.
Nie zawsze iść można wybraną drogą,
Uważaj wtedy, by nie stała się ona wrogą.
Szukaj we własnym żywocie przyjaciół wielu,
Aby w przyszłości mieć wrogów niewielu.
Nie myśl o sobie, że wszystkiemu jesteś winna,
Bo stracić możesz wiele w sytuacji, która byłaby inna.
Zdarza się wejść w bardzo głęboki cień,
Lecz pamiętaj, że po nocy zawsze nastaje dzień.

A może już niedługo ukaże się tutaj najnowszy z moich wierszy... Wink

Lilith

A teraz ja wam coś sprezentuję... Znalazłam to dzieło jak sprzątałam w biórku... Jest dość stare jeszcze za czasów gdy byłam emo i chciałam sobie coś zrobić...

Droga...

Otacza mnie las ciemny..
Czuję!
Świat ludzi i ten cień nikczemny..
Strach...
Ze ścieżki zboczyć nie pozwala,
Nienawiśc...
Drogę niczym kłoda zawala...
Gniew!
Mnie w klatce więzi, niewolna ja...
Szaleństwo!
We mnie wzbiera, duszę mą zabija!
Smutek...
Rodzi sie we mnie... umysł zniewala
Ból...
Już dawno sie we mnie wypala
Osamotnienie...
Czuje ten który bestie skrywa
Zbrodnia
Dusze od ciała na wieki odrywa...

Seirus

Hym... Ciekawy wiersz. A teraz niech wszyscy ci, którzy piszą (lub pisali) wiersze, powiedzą jak to jest z ich weną... czy przychodzi ona w jakichś nieoczekiwanych momentach, czy jest ona związana z przeżyciami, sytuacjami, które się wydarzyły?? U mnie jest to przede wszystkim związane z przeżyciami i moimi myślami, i jak dotychczas napisałem tylko jeden wiersz, który odbiega od reszty tym, że nie jest on oparty na jakimś zdarzeniu. Jest on też inny od pozostałych, bo charakteryzuje go styl humorystyczny... Wink

A oto i on:

"Smok"

Jak jest, to nie może być,
Bo wtedy trudno jest żyć.
Wszystkim przeszkadza złośliwiec,
Nie rzadko jeden wielki leniwiec.
To wszystko zniszczy, to spali,
Nie wiadomo gdzie się zaczai.
Poluje na niego cały tłum,
Lecz słychać tylko: BOOM.

Dragosani

Hmm.. u mnie wena przychodzi sama. Najczęściej w nocy, gdy próbuje zasnąć. I oto wczoraj znów mnie naszła. Oto i wiersz...

„Władca Ciemności”

Ciemności skrzydłami oplatam świat
Ogniem Nienawiści zniszczę was
U boku mego kroczy Gniew – mój brat
Bóg już nie zdoła powstrzymać nas

Stokami gór spłynie krew ofiar mych
Mrok znów nadejdzie wieczny
Zło się zalęgnie w progach Twych
Pola rozbrzmią od uderzeń mieczy

Słudzy moi pokonają was
Nikt nie ucieknie przed mrokiem mym
Ciemność wstąpi w rzesze mas
Światem będę panował tym

Avia

Drago nie chce nic mówic ale ty same takie smutne wiersze piszes.Takie Ciemne.
MOJA OCENA TO:
7.5/10

Seirus

Wiersz jest ciekawy, lecz według mnie brakuje mi w nim czegoś... Moja ocena na dziś, to 6.5... Ale nie martw się, na pewno będą lepsze... Wink

Dragosani

No kurde... znowu mnie dopadła to wena. Nie miałem szans na obronę, wzięła mnie z zaskoczenia. Ale dobra... Oto jej skutki...

"Wilkołak"

Noc nadchodzi już,
W pełni księżyc jest,
Ból głęboki jak czerwień róż,
Ma wilcza strona wierzchnią jest,

Jestem Bestią nocy,
Do księżyca wyjąc,
Jestem w jego mocy,
Krew niewinnych pijąc,
Stanowię koszmar nocy.

Poprawione Smile

Seirus

Fajne, fajne... i znów mroczne Wink

Tym razem ocena to 7. A jeśli chodzi o błędy, a raczej o możliwość lepszego ułożenia kolejności tekstu, to mogę Ci powiedzieć...

"Wilkołak"

Noc nadchodzi już,
Księżyc w pełni jest, -----> W pełni księżyc jest,
Ból głęboki jak czerwień róż,
Wilcza ma strona wierzchnią jest, -----> Ma wilcza strona wierzchnią jest,

Bestią jestem nocy, -----> Jestem Bestią nocy,
Do księżyca wyjąc,
Jestem w jego mocy,
Krew niewinnych pijąc,
Stanowię koszmar nocy.

Te trzy małe poprawki polepszą jakość wiersza, bo lepiej się je będzie czytało, jest też lepsze brzmienie, a choć nie traci nic ze znaczenia czy sensu takie przestawienie, jest dla całości lepsze. Gdyby tak było dałbym nawet 9. Ale mimo wszystko coraz lepiej Ci idzie... tak dalej Wink

Tylko jakbyś mógł, to postaraj się też napisać coś w innym klimacie Wink

Dragosani

I oto kolejny wytwór mojego chorego umysłu...

„Upadli”

Kroczą upadłe anioły po ziemiach śmiertelnych,
Na wietrze falują ich czarne skrzydła,
Przekleństwem jest życie ich,
Nie może stać się im żadna krzywda,

Śmierć ich oblicza okrywa,
Mroczne myśli niczym grób ponure,
Ciała ciemność nocy pokrywa,
I krzyczą zgodnym chórem wszystkie,

„Bóg nas opuścił,
Szatan nas zwołał,
I w Bramy swe Mroczne wpuścił,
Teraz świat będzie konał.”

Seirus

Wiersz nawet, nawet, ale mimo wszystko brzmi jakoś znajomo... Może już gdzieś podobne czytałem... nie wiem... Tak ogólnie może być, choć wysokiej jakości jeszcze nie ma... jeszcze Wink